یه جــــون کوچـــولو

جنین، موجودی پیشرفته است حتی اگر در هفته اول بعد از لقاح قرار داشته باشد.از سوی دیگر، از همان ابتدا موجودی انسانی است.
از نظر دینی نیز، از ابتدا حیات او محترم است.
دلایل اهمیت جان جنین از منظر معرفتی را در کتاب الکترونیکی نجات فرشتگان (رایگان) ببینید.

گرفتن جان جنین، آسیب جسمی، روانی، معنوی و شرعی به دنبال خواهد داشت.

از نظر شرعی، گرفتن جان جنین در هر مرحله ای که باشد، حرام است.
موارد بسیار نادری استثنا نیز وجود دارد که مصداق مهم آن، در مواردی است که تحت شرایطی، جان مادر به خطر افتاده است.
اگر کسی جان جنین را بگیرد، علاوه بر تضییع حق خود جنین و خانواده وی،
علاوه بر اینکه مرتکب حرام شده است،
علاوه بر اینکه عمل بسیار ناپسندی از نظر اخلاقی انجام داده است،
باید دیه قتل جنین هم پرداخت کند.
از نظر برخی از فقها، در مواردی علاوه بر دیه، کفاره جمع هم خواهد داشت.

انتخاب نوع دیه قتل (اینکه جنسی از طلا، نقره، گاو، گوسفند و ... با اندازه هایی که در شرع مشخص شده باشد)، با قاتل است اما برخی می گویند درباره سقط عمدی جنین، دیه فقط با طلا می تواند پرداخت شود. در این صورت دیه در مرحله نطفه ای، 20 مثقال طلا شرعی یعنی معادل 15 مثقال طلا بازاری امروزی است.
در مراحل بعدی از 20 به 40، 60، 80 و 100 افزایش می یابد و بعد از دمیده شدن روح کامل، دیه انسان کامل است.
کسی که عمل کشنده را انجام داده باید دیه را بپردازد.
جنین، دیه خود را همچون بقیه انسان ها بین بازماندگانش به ارث می گذارد.
دیه به وارثان جنین غیرقاتلان او کاملا مطابق طبقات ارث تقسیم می شود.

قبل از انجام سقط، نمی توان دیه را بخشید اما اگر بعد از آن توسط دریافت کننده بخشیده شود، دیگر لازم به پرداخت نیست چون حق الناس است.

امکان توبه هیچ گاه بسته نمی شود. کسی که جان جنین را عمدا گرفته است، باید کاملا از عمل خود پشیمان شود، شروع به جبران از طریق انجام کارهای خوب (عمل صالح) نماید، اگر دیه بر گردن او است، برای ادا کردنش اقدام کند و از خدا بخواهد حقی که به عنوان حق الناس از آن جنین ضایع شده است را هم با رضایت گرفتن از جنین سقط شده و مظلوم، ببخشاید.