برای دریافت «نماز شب بهترین مرکب» به واتساپ پیام بدهید.
مقدمه
انسان همان مخلوق بی همتایی است که به سوی خدای خود در حال حرکت است و سرانجام او را ملاقات خواهد کرد يا أیُّهَا ٱلْإِنسَٰنُ إِنَّكَ كَادِحٌ إِلَىٰ رَبِّكَ كَدْحًا فَمُلَٰقِيه . قهراً برای این حرکت مسیری ترسیم شده، که اگر انسان از آن راهِ مرسوم برود، به الرحیم خواهد رسید و خدای رحیم را ملاقات خواهد کرد و اگر به بیراهه بزند و از مسیر، منحرف گردد به صفات دیگر خداوند خواهد رسید، و خدای را با اسامی دیگرش ملاقات خواهد کرد. پس انسان همانند مسافری است که میخواهد به مقصدی برسد و برای رسیدن به مقصد باید خود را برای سفر آمده کند و وسایل سفر را فراهم آورد چنان که امام حسن مجتبی علیه افضل صلوات المصلین فرموند: استعدَّ لسفرک قبل حلول اجلک . پس برای این که از انحراف مصون بماند اولا، و در راه نماند و بتواند به مسیر ادامه بدهد ثانیا، و به این حرکت سرعت ببخشد ثالثا، نیاز به اموری دارد:
اولا: برای منحرف نشدن از مسیر نیاز به راهنمایی دارد که خود این راهِ مرسوم را رفته و به مقصود رسیده است.
ثانیاً: برای این که در مسیر نماند و تلف نشود نیاز به زاد و توشه و مال مناسب دارد.
و ثالثا : برای این که به این حرکت سرعت بخشد نیاز یه مرکبی رونده دارد.
در نیاز اولی(راهنما) و دومی ( زاد و توشه و مال) هیچ شبهه ای نیست و کسی نمیتواند ادعا کند که انسانی تازه کار بدون راهنما و زاد و توشه میتواند به مقصد برسد. اما در نیاز سوم شاید کسی سائل این شود که چه نیازی است به این حرکت سرعت داد؟
امام علی علیه افضل صلوات المصلین جواب این شبهه را در یک کلام کوتاه داد و فرمود:
آه من قلة الزاد و طول الطریق و بعد السفر و عظیم المورد : یعنی آه از کمی زاد و طولانی بودن راه و دوری سفر و عظمت مقصد. امام متقین در این کلام به دوری سفر اشاره میکند. حال باید سوال کرد که با این دوری سفر و طولانی بودن راه ایا نیاز به سرعت بخشیدن به حرکت نیست؟ در حالی که عمر انسان کم است و خطر زیاد؟
در جواب باید گفت نه تنها نیاز است بلکه از اهم اسباب سفر است.
حال سه سوال مطرح است؟
1) راهنما در این سفر روحانی کیست؟
2) زاد و توشه و مال در این راه پرخطر چیست؟
3) مرکب رونده را از کجا باید تهیه کرد؟
برای پاسخ به هر سه سوال باید به سراغ کسی رفت که این راه را ترسیم کرده و از پیچ و خم ان به طور کامل آگاه است. و او همان الله عزَّ اسمه است. که برای پاسخ به این سه سوال دو قرآن را برای ما فرستاد یکی قران صامت و دیگری قرآن ناطق. و به ما فرمود که برای پاسخ به این سوالات به این دو نور من رجوع کنید و جواب را بگیرد. پس چاره ای جز این نیست که ما به اهل بیت علیهم السلام رجوع کنیم و جواب را از این ذوات قدسی دریافت نماییم.
اما در جواب سوال اول که در رابطه با راهنما بود باید گفت که راهنما همان پیامبر اسلام علیه و آله افضل صلوات المصلین و اهل بیت او هستند که این راه را به بهترین وجه آن طی کرده و به مقصود خود رسیده اند. همان هایی که خداوند در رابطه با آنها فرمود لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ و مانند ان
اما در جواب سوال دوم ما باید به قرآن صامت رجوع کنیم که خداوند تعالی جواب را در آن نهاد و فرمود که وَتَزَوَّدوا فَإِنَّ خَيرَ الزّادِ التَّقوىٰ که زاد و توشه را تقوا معرفی میکند. و به قرآن ناطق رجوع کنیم که مال را به ما معرفی کرد و فرمود و راس ماله الرجا یعنی مال او امید اوست.
اما برای جواب به سوال سوم باید به کلام قران ناطق رجوع کنیم آن جا که فرمود:
ان الوصول الی الله عزِّ وَ جلِّ سفر لا یدرک الا بامتطاء اللیل. که مرکب را همان شب زنده داری و نماز شب معرفی میکند.
پس خلاصه آن که انسان در حال سفر است و در این سفر به سه چیز نیاز دارد:
اول راهنما که همان پیامبر و اهل بیت او هستند
دوم زاد و توشه و مال که همان تقوی و امید هستند
سوم مرکب راهرو که همان نماز شب است و شب زنده داری.
پس انسان اگر هرکدام از امو یاد شده را نداشت نباید فکر کند که در حال حرکت در راه مستقیمی است که همه روزه ان را از خدا میخواهد بلکه از راه منحرف شده است. چرا که بین سه امر بالا ملازمه است. یعنی اگر یکی از آنها نباشد هیچکدام از آنها نیست و اگر یکی از آنها باشد همه آنها خواهد بود.
چکیده
در این رساله سعی شده است تا در مورد مرکب راهوار یعنی همان نماز شب توضیحاتی از کتاب و سنت داده شود و به آثار انجام و ترک آن پرداخته شود. و فلسفه برخی از اذکار آن و علت محروم شدن از آن به عرض خواننده عزیز برسد.
امید است که خداوند تعالی ابتدا نویسنده و سپس خواننده را اولا عالم و ثانیا عامل و ثالثا معلِّم این مطالب قرار دهد. ان شاء الله تعالی.
