راکون :پستانداری میان‌جثه و بومی آمریکای شمالی است. راکون بزرگترین عضو خانواده خرسکیان است و ۴۰ تا ۷۰ سانتیمتر طول و ۳٫۵ تا ۹ کیلوگرم وزن دارد. خز خاکستری آن با کرک‌های متراکم حفاظت خوبی در مقابل سرما برایش فراهم‌می‌کند. این حیوان همه‌چیزخوار و عمدتاً شب‌گرد است. حدود ۴۰ درصد غذای آن از بی‌مهرگان، ۳۳ درصد گیاهان و ۲۷ درصد مهره‌داران تأمین می‌شود.
راکون جزو یکی از بامزه ترین و البته باهوش‌ترین حیوانات است و با آدم ها رابطه ی نسبتا گرمی دارد.زیستگاه اصلی راکون جنگل‌های برگریز و جنگل‌های مختلط پهن‌برگ و مخروطی است اما انطباق‌پذیری بالای آن موجب شده تا به مناطق کوهستانی، تالاب‌های ساحلی و شهرها نیز ورود پیدا کند. راکون‌ها دوره بارداری ۶۵ روزه دارند و دو تا پنج توله می‌زایند. هرچند در محیط کنترل شده تا بیست سال هم عمر می‌کنند اما در حیات وحش میانگین عمر آن‌ها ۱٫۸ تا ۳٫۱ سال است.
از میانه‌های سده بیستم در پی گریز یا انتقال عمدی، راکون‌ها در بخش‌هایی از ژاپن، اروپا و قفقاز گسترش پیدا کرد. در ایران نخستین بار در سال ۱۳۶۴ در منطقه تالش و آستارا ، سپس مغان و پایگاه شکاری امیدیه در جنوب ایران هم پخش شده‌اند و مانند اغلب گونه‌های غیربومی باعث خسارت‌های زیست‌محیطی شده‌اند.

راکون‌ها چهره‌ای با رنگ‌های سیاه و سفید و دمی زبر بانوارهای سیاه‌رنگ دارد. شمار این نوارها معمولاً پنج است ولی میان چهار تا ۱۰ نوار متغیر است. ناخن‌های پای جلو راکون نسبتاً بلندند و می‌توانند با فاصله از هم باز شوند. ناخن‌های دست آن‌ها قابلت جمع شدن ندارند. زمانی که راکون‌ها را میبینید آن‌ها را حیواناتی شاد و اهل بازی می یابید اما همان‌طور که می دانید طبیعت اطراف ما خالی از فریب نیست. پنجه‌های راکون به قدری تیز و قوی هستند که می‌توانند آسیب‌های جدی به طرف مقابل وارد کنند. مبدأ پیدایش این حیوانات قبل از گسترش به سایر مناطق جهان، شمال آمریکا بوده‌است. آن‌ها به سکونت در جنگل‌های برگریز شناخته شده‌اند.
راکون از حیوانات شبگرد است که بسته به فراوانی غذا، به صورت انفرادی و یا گروهی مشاهده می‌شود. راکون همه چیزخوار است از میوه‌هایی نظیر تمشک، انجیر، میوه بلوط و مواد حیوانی نظیر تخم و جوجه پرندگان، ماهی، قورباغه تغذیه می‌کند. بسیار فرصت طلب است و تقریبا از هر ماده خوراکی تغذیه کرده، اما بیشتر از مواد گیاهی حاصل از تولیدات انسانی تغذیه می‌کند. معمولاً غذا را با دست به دهان می‌گذارد. گاهی اوقات غذا را در آب می‌شوید و سپس می‌خورد.
جفت گیری راکون از دی ماه تا اسفند است. مدت بارداری 65 روز طول می‌کشد و بچه‌ها اغلب در فروردین و اردیبهشت به دنیا می‌آیند. تعداد بچه‌ها 1 تا 8 است (معمولا 2 تا 5). جنس نر هیچ نقشی در پرورش و بزرگ کردن بچه‌ها ندارد. بلوغ جنسی در نرها در 2 سالگی و در ماده‌ها در 1 سالگی است. چشم و گوش بچه‌ها بعد از 18 الی 24 روز باز می‌شود و در 4 تا 6 هفتگی بچه‌ها قادرند روی پای خود بایستند و راه بروند و در هفته هفتم قادرند از درخت بالا بروند. بچه‌ها در 2 تا 3 ماهگی از شیر گرفته می‌شوند و به شکار می‌پردازند و در 1 سالگی به سن بلوغ می‌رسند.