Marziehkoochaki

در مورد این موضوع به صورت کامل در این مقاله صحبت کردیم(فن بیان ذاتی است یا اکتسابی؟)  خیلی از افراد فکر می‌کنند صدای خوب ذاتی است، اما این فکر کمی خطرناک است. اجازه بدهید مطلب را برایتان باز کنم. آیا داشتن تناسب‌اندام ذاتی است؟ آیا افرادی که چاق هستند، نمی‌توانند لاغر شوند یا افراد لاغر نمی‌توانند چاق شوند؟ آیا یادگرفتن رانندگی ذاتی است؟ قبول دارم که بعضی‌ها زودتر یاد می‌گیرند و بعضی‌ها به تلاش بیشتری نیاز دارند، اما آیا انجام تمرین‌های بدن‌سازی ذاتی است؟ دقیقاً برای فن بیان هم همین موضوع صدق می‌کند؛ شاید یک نفر باشد که ذاتاً صدای خوبی داشته باشد، اما دلیل نمی‌شود با تمرین و تکرار نتوانیم صدای خوبی داشته باشیم. توجه داشته باشید به‌صورت خیلی کلی برای داشتن صدای خوب، باید ماهیچة دو بخش را تقویت کنید: ماهیچة تارهای صوتی و ماهیچة فک و دهان. همین.

 

وقتی می‌گویم ماهیچه، یعنی تکلیف مشخص است؛ به تمرین نیاز دارید. پس این فکر سمی که صدای خوب ذاتی است و من نمی‌توانم آن را داشته باشم، کنار بگذارید. اشتباه گفتم، کنار نگذارید؛ کلاً دور بریزید! شما می‌توانید صدای جذاب‌تری داشته باشید.

برای اینکه بتوانید ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنید، هم به دانش ارتباطی و هم به داشتن صدایی خوب نیاز دارید. صدای خوب مثل ظرف غذاست؛ فرض کنید یک پرس چلوکباب خوشمزه و باکیفیت را داخل دستمال‌کاغذی برای شما سرو کنند. همان‌قدر که کیفیت غذا مهم است، نحوة ارائة آن‌ هم مهم است. مطمئنم شما هم در دانشگاه استادانی داشته‌اید که از نظر سواد و مدرک، افرادی فوق‌حرفه‌ای بودند، ولی زمانی که می‌خواستند صحبت کنند، شما احساس خستگی می‌کردید و کم‌کم به خوابی شیرین فرومی‌رفتید!



دقت کنید وقتی از داشتن صدایی خوب صحبت می‌کنم، خیلی از افراد می‌گویند: «اوه‌اوه! قرار است دوبلور شویم!» یا «قرار است خوانندگی یاد بگیریم!» خیر. منظور من هیچ‌کدام از این‌ها نیست. صدای خوب خیلی‌خیلی راحت‌تر از چیزی است که فکرش را می‌کنید. خیلی از افراد با کارهایی که می‌کنند صدای خودشان را به هم می‌زنند.

همه ی ما افرادی را اطرافمان دیده ایم که با وجود عدم تمرین و تکرار و تلاش خاصی با مهارت هرچه تمام تر به سخنرانی می پردازند.

در مقابل افراد دیگری را نیز دیده ایم که اگرچه در ابتدا سخنران خوبی نبوده اند اما با تلاش و ایجاد مهارت توانسته اند در شمار سخنوران برتر قرار بگیرند.

دو مثال بالا این موضوع را برای ما مشخص می کند که فن بیان هم ذاتی و هم اکتسابی است، به این معنا که اگر شخصی به صورت ذاتی این استعداد را نداشته باشد به این معنا نیست که او هیچگاه فن بیان خوبی نخواهد داشت.

در نظر گرفتن این نکته بسیار مهم است که درست است بسیاری از استعداد ها و مهارت ها ذاتی و ارثی اند اما این موضوع دلیل نمی شود که نتوان آن مهارت ها را در خود ایجاد کرد.

برخی افراد استعداد خوب صحبت کردن را دارند و ذاتا سخنوران خوبی هستند اما در مقابل افرادی هم هستند که با تلاش و تمرین و تکرار توانسته اند این ویژگی را در خود نهادینه کنند.

عزت نفس: یکی از مهم ترین عوامل موثر بر فن بیان بدون شک عزت نفس است، بطوری که هرچه عزت نفس فردی بیشتر باشد آن فرد فن بیان بهتری خواهد داشت.محیط خانواده: محیط و فرهنگ خانواده و شیوه های تربیتی والدین نیز از عوامل دیگری اند که رابطه مستقیم با فن بیان دارند.تایپ شخصیتی: درون گرا یا برون گرا بودن افراد نیز می تواند بر قدرت فن بیان آن ها اثر بگذارد بطوری که اغلب افراد برون گرا فن بیان بهتری نسبت درون گرایان دارند.

خوشبختانه امروزه روش ها و ترفند های زیادی برای تقویت فن بیان وجود دارد که افراد می توانند با استفاده از آن ها فن بیان خود را بهبود ببخشند.

روش هایی چون تمرین و تکرار، تمرین تنفس، سرعت مناسب سخن گفتن و… از ترفند های موثر در بهبود فن بیان می باشند

خلاصه که تغییر در انتظار توست....